Żyje obok siebie

Czasem bardziej niż zwykle żyje obok siebie.

Niby wstaje , jem i pije , a czuje jak bym tkwiła w bezruchu. Słysze myśli, które zachęcają do działania, a jednak stoję i nic nie robię .

Czasem bardziej niż zwykle, mam wrażenie, że nie wykorzystuje daru zwanego życiem.

Ile razy w ciągu dnia wypływa z mych ust krytyka, pojawia się nie zrozumienie dla innych.

Gdybym choć polowe tego czasu spędziła na realizacje moich pasji, czuła bym się jak w niebie.

Gdybym tak uwierzyła że potrafię... miała bym w głowie więcej miejsca na nowe marzenia. Słomiany zapał czy brak motywacji , a może brak organizacji?

Czasem stoję jak uwięziona , a w środku mnie coś krzyczy " zmień swoje życie!" .

Zwykle po paru dniach głos ten milknie , zwykle staram się zbyt długo o tym nie myśleć.

Tak właśnie przegrywam swoje marzenia .

Kolejny raz więc podejmuje próbę walki z codziennością. Powstaje plan działania i pokłady motywacji. Zwykle tworze go pod koniec roku , tym razem jednak myślę że nie warto aż tyle czekać ;)